Διαμόρφωση στον Πολιτιστικό Χώρο Σαντιρβάν
Δημιουργία Κήπου και Πρόσβαση για Άτομα με Αναπηρία
Πρόσφατα ξεκίνησαν οι εργασίες διαμόρφωσης του αύλειου χώρου στον πολιτιστικό χώρο Σαντιρβάν, που ανήκει στην εταιρεία Raycap. Ο συγκεκριμένος χώρος βρίσκεται στη βόρεια και ανατολική πλευρά του κτιρίου, όπου στο παρελθόν υπήρχαν δύο παλιές οικοδομές.
Όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της ζωής του αείμνηστου προεδρού της εταιρείας, οι δύο πλαϊνές αυτές οικοδομές αγοράστηκαν και κατεδαφίστηκαν το Νοέμβριο του 2024. Ο βασικός σκοπός αυτής της ενέργειας ήταν να ανοιχθεί ο χώρος και να δημιουργηθεί ένας κήπος, συμβάλλοντας έτσι στην αισθητική ανάδειξη του Σαντιρβάν. Παράλληλα, θα διαμορφωθεί είσοδος και διάδρομος για να διευκολυνθεί η πρόσβαση ατόμων με κινητικές δυσκολίες, εξασφαλίζοντας ότι μπορούν να εισέρχονται στο χώρο με άνεση.
Το Σαντιρβάν είναι ένα ιστορικό τζαμί που, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922, χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση προσφύγων που είχαν φτάσει στη Δράμα. Αργότερα, αγοράστηκε από τον αείμνηστο Δραμινό εκδότη της εφημερίδας «ΘΑΡΡΟΣ», Μιχαήλ Βεζιρτζόγλου, και χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της εφημερίδας μέχρι τον θάνατό του το 1981.
Αργότερα, η Raycap και ο αείμνηστος Κώστας Αποστολίδης ανέλαβαν την ανακαίνιση του Σαντιρβάν, το οποίο αναστηλώθηκε μέσω μιας σημαντικής αρχιτεκτονικής μελέτης και υπό την επίβλεψη της Δραμινής αρχιτέκτονος, κας. Κοραλίας Παπαϊωάννου.
Σήμερα, το Σαντιρβάν λειτουργεί ως πολιτιστικός χώρος, και σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, προσφέρει στους Δραμινούς και τους επισκέπτες την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ενδιαφέρουσες διαλέξεις και σπουδαίες εκθέσεις, οι οποίες δεν είναι εύκολα προσιτές στο Μουσείο Μπενάκη.
Μια Πλούσια Ιστορία
Το Σαντιρβάν τζαμί οικοδομήθηκε στα μέσα του 15ου αιώνα και βρίσκεται στη μουσουλμανική συνοικία της Δράμας. Στην είσοδό του διασώζεται κτητορική επιγραφή, σύμφωνα με την οποία το 1806 ο Μεχμέτ Αλή Αγάς το ανακαινίζει, ευχόμενος η αγαθοεργία του να τον βοηθήσει στην επιτυχία και μακροχρόνιότητα.
Σαν μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος με κοιτώνες, νεκροταφείο και σιντριβάνι, από το οποίο προήλθε και το όνομά του, το Σαντιρβάν λειτουργούσε ως χώρος λατρείας μέχρι το 1920. Η ανταλλαγή των πληθυσμών απομάκρυνε τους Μωαμεθανούς από τη Δράμα, και πολλοί πρόσφυγες που κατέφταναν από την Ανατολή στεγάστηκαν εκεί.
Το 1927, ο Μιχαήλ Βεζιρτζόγλου, επίσης πρόσφυγας, στέγασε τις ανάγκες της εφημερίδας «ΘΑΡΡΟΣ» στο Σαντιρβάν, το οποίο εκδόθηκε για 54 χρόνια. Το 1929, αναγνωρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο, ωστόσο, παρά την αναγνώρισή του, εγκαταλείφθηκε και κινδύνευσε με κατάρρευση λόγω της καταστροφής της στέγης και της περαιτέρω εγκατάλειψης.
Το μνημείο υποδέχεται τους επισκέπτες με τις όμορφες ζωγραφιές στη μπροστινή του όψη, με λαϊκές απεικονίσεις που ενδεχομένως απεικονίζουν την πόλη της Δράμας με τις τρεις γειτονιές της: την ελληνική, την εβραϊκή και την μουσουλμανική.
Το 2012, η Raycap του αείμνηστου Κώστα Αποστολίδη, απέκτησε το κτίριο με σκοπό να το μετατρέψει σε τοπόσημο της πόλης και έναν από τους πιο σημαντικούς χώρους πολιτισμού.
Η πολιτιστική λειτουργία του Σαντιρβάν ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2022, ανοίγοντας τις πύλες του στους Δραμινούς και τους επισκέπτες της πόλης, με την πρώτη έκθεση από το Μουσείο Μπενάκη που είχε τίτλο: «Δια τα Κειμήλια της Μικράς Ασίας», που περιλάμβανε 41 εκκλησιαστικά κειμήλια και ήταν αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.