Η Μνήμη και η Αντίσταση της Ελληνικής Ιστορίας

Σήμερα, 29 Μαΐου, αναλογιζόμαστε με σεβασμό τη μνήμη μιας ημέρας που έχει βαθιά χαραχτεί στη συλλογική μας συνείδηση. Είναι μια ημέρα που δεν αποτελεί απλώς μια ιστορική αναδρομή, αλλά έχει και έναν συμβολικό χαρακτήρα που αντηχεί μέσα μας. Αυτή η «αποφράδα» ημέρα παραμένει σημείο αναφοράς για κάθε Έλληνα, ριζωμένη στην ψυχή και την ταυτότητά μας.

Στην ομιλία του, με τίτλο «Ώρα του Χρέους», που παραδόθηκε κατά την πανηγυρική συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών το 1958, ο Ηλίας Βενέζης υπογράμμισε ότι οι Έλληνες, κατά τη μακρά ιστορία τους, έχουν αποδείξει πως στις δύσκολες στιγμές αντιλαμβάνονται το χρέος τους. Μεταφέροντας την ουσία των εθίμων μας, δήλωσε:

«Τα τραγούδια μας έχουν τον αυστηρό ρυθμό της πικρής μας μοίρας και τα πουλιά και τα δέντρα μιλούν στα τραγούδια μας, όχι για να αλαφρώσουν την καρδιά μας, αλλά για να μας θυμίσουν ότι είμαστε ένας λαός μνήμης».

Αυτή η μνήμη συνιστά το χρυσό προνόμιο του λαού μας. Δεν προορίζεται για να θρηνούμε, αλλά για να διδασκόμαστε. Δεν πρέπει να μας εγκλωβίζει στο παρελθόν, αλλά να μας καθοδηγεί στο μέλλον με επίγνωση, ενότητα και εθνική αυτογνωσία.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης δεν σηματοδοτεί μόνο το τέλος μιας Αυτοκρατορίας, αλλά και την αρχή μιας παρατεταμένης περιόδου δοκιμασιών. Ταυτόχρονα, συμβολίζει την απαρχή της πνευματικής και εθνικής μας αντίστασης. Μας υπενθυμίζει ότι, και μέσα στο σκοτάδι της απώλειας, ο ελληνισμός κράτησε άσβεστη τη φλόγα της πίστης, της παιδείας και της ελπίδας.

Θεόδωρος Μουριάδης
Δήμαρχος Καβάλας