Εκδίκαση Υπόθεσης Όπλων στη Δράμα

Πως Χάθηκαν 205 Εκκατομμύρια Δραχμές

Έρευνα – Επιμέλεια: Ιωάννης Στ. Σταυρίδης

Μόλις πριν από λίγες δεκαετίες, κατά την περίοδο 1946-1949, η Ελλάδα βίωσε ένα δραματικό επεισόδιο που σημάδεψε την ιστορία της. Η χώρα υπήρξε μάρτυρας των συνεπειών του εκ των εσωτερικών πολέμων καθώς η εθνοτική και πολιτική διαίρεση φέρνει χιλιάδες θύματα. Ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, εκατοντάδες Έλληνες βρήκαν φρικτό θάνατο από αυτόν που θεωρούσαν αδερφό τους. Τα έκτακτα Στρατοδικεία ενσωματώθηκαν στην καθημερινότητα και το 1947, η κατάσταση στην περιοχή της Δράμας επιδεινώθηκε.

Στην Δράμα, ο νομάρχης αποφάσισε να φορολογήσει εκτάκτως τους πολίτες για να χρηματοδοτήσει την προμήθεια 2.000 όπλων, υποσχόμενος ότι αυτά θα χρησιμοποιηθούν για να εξοντώσουν «συμμορίτες». Αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού, φαινομενικά με τη στήριξη της κυβέρνησης, συνεργάστηκαν με μεσάζοντες για την αγορά των όπλων και κατάφεραν να καταθέσουν το εξωφρενικό ποσό των 205 εκατομμυρίων δραχμών.

Δυστυχώς όμως, τα όπλα δεν παραδόθηκαν ποτέ και τα χρήματα χάθηκαν. Στη διαδικασία αυτή μπλέκονταν και γνωστοί βιομήχανοι της περιοχής, ένας από τους οποίους ίσως κυρίως αποδείχτηκε ανίκανος για οποιαδήποτε συμμετοχή στην απάτη λόγω της αποδεδειγμένης αθωότητάς του. Η δίκη των εμπλεκομένων ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1949 και προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον και ανησυχία στους εγχώριους και πανελλήνιους τύπους.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στις 26 Φεβρουαρίου 1949, η δική τεχνολογίας του στρατοδικείου της Δράμας άρχισε με την παρουσίαση επιφανούς στρατιωτικού δικαστικού, που επικεφαλής ήταν ο συνταγματάρχης κ. Μαρκόπουλος, και οι κατηγορούμενοι ήταν οι Κωνσταντίνος Ιωαννίδης (Συνταγματάρχης εν τιμητική διαθεσιμότητι), Έλλη Ιωαννίδου (σύζυγος του Κωνσταντίνου Ιωαννίδη), Ελεονώρα Μαγκαρδά (Αυστριακή υπήκοος) και Χρόνης Τζεδάκης (μεγαλοβιομήχανος).

Σύμφωνα με τις καταθέσεις των μαρτύρων, η διαφθορά και η απογοήτευση ήταν διαρκώς εμφανείς κατά την απόπειρα προμήθειας των όπλων. Η απάτη και η αποτυχία της προμήθειας αποδείχθηκαν, καθώς το χρηματικό ποσό μεταφέρθηκε, αλλά τα όπλα ουδέποτε παραδόθηκαν. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά τη διάρκεια της δίκης, οι μάρτυρες επαίνεσαν το ηθικό των κατοίκων Δράμας, οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στον εθνικό αγώνα, παρά την προδοσία που βίωσαν.

Ο Βασιλικός Επίτροπος κ. Πάρις Τριανταφυλλίδης και άλλοι στρατοδικαστές εξέτασαν διάφορους μάρτυρες, οι οποίοι ανέφεραν ότι η κατάσταση στη Δράμα απαιτούσε την προμήθεια όπλων για την εθνική ασφάλεια. Οι μαρτυρίες κατάφεραν να του ρίξουν φως τόσο στη διαδικασία αγοράς όσο και στην απάτη που φέρεται να διαπράχθηκε. ΟΙ απολογίες των κατηγορουμένων περιλάμβαναν επιχειρήματα που αμφισβήτησαν την ακεραιότητά τους και την πρόθεσή τους να προμηθεύσουν τον στρατό με όπλα.

Η απόφαση του εκτάκτου στρατοδικείου ήταν τελικά καταδικαστική, με τον Κωνσταντίνο Ιωαννίδη και την Ελεονώρα Μαγκαρδά να κρίνονται ένοχοι για απάτη, ενώ επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης. Αντίθετα, ο Χρόνης Τζεδάκης και η Έλλη Ιωαννίδου κρίθηκαν αθώοι.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε μια βαθιά χαραγμένη παρακαταθήκη στο συλλογικό μνημόσυνο της Δράμας, αναδεικνύοντας την τραγική ιστορία της τριβής και της υπευθυνότητας την εποχή του πολέμου. Με την ολοκλήρωση αυτής της υπόθεσης, η τοπική κοινωνία κατάφερε να αντιμετωπίσει την αλήθεια και την εκδίκηση, βρίσκοντας έναν δρόμο προς τη δικαιοσύνη.