Ομιλία του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας για την Ημέρα Θρακικού Ελληνισμού

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,

Σήμερα, 6η Απριλίου, γιορτάζουμε μία ιδιαίτερη ημερομηνία που κρατά ζωντανές τις μνήμες και τις παραδόσεις του Θρακικού Ελληνισμού. Η Ημέρα αυτή έχει αναγνωριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων ως Ημέρα Μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού, σε ανάμνηση της γενοκτονίας που υπήρξε από τους Νεότουρκους, αρχής γενομένης από το «Μαύρο Πάσχα» της 6ης Απριλίου 1914 μέχρι το 1923.

Η ανταπόκριση της Ελληνικής Πολιτείας να καθιερώσει αυτή την ημέρα αποτελεί μία σημαντική απόφαση που επιδιώκει την απότιση φόρου τιμής και την αποκατάσταση της μνήμης των αθώων θυμάτων που υπέστησαν φρικαλεότητες κατά τη διάρκεια αυτού του σκοτεινού κεφαλαίου της ιστορίας μας.

Η Ιστορική Μνήμη και η Αναγνώριση

Η 6η Απριλίου καθιερώθηκε επίσημα ως Ημέρα Μνήμης από το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών το 2006 στο Διδυμότειχο και, μετά από δεκαέξι χρόνια, επισημοποιήθηκε από τη Βουλή τον Ιούλιο του 2022. Είναι καθήκον μας να τιμούμε τους προγόνους μας και να διαφυλάσσουμε τη μνήμη τους, δηλώνοντας με υπερηφάνεια ότι δεν ξεχνάμε την ιστορία μας και απαιτούμε την αναγνώριση των αδικοχαμένων ψυχών.

Η μνήμη του παρελθόντος μάς καλεί να ενωθούμε και να αποδώσουμε τιμές σε όλες τις αθώες ψυχές που εκατοντάδες χρόνια έζησαν και δημιουργούσαν στη Θράκη, προτού η μοίρα τους καταστραφεί. Είναι κρίσιμο να θυμόμαστε τα γεγονότα που μαρτυρούν την άγρια βαρβαρότητα, με την οποία χιλιάδες συμπατριώτες μας υπήρξαν θύματα διωγμού.

Η Δραματική Ιστορία της Θράκης

Η 6η Απριλίου του 1914 σηματοδότησε την αρχή μαζικών διωγμών κατά των Ελλήνων της Θράκης. Αυτή η απόφαση ξεκίνησε έναν κύκλο βίας και γενοκτονιών, που ακολούθησαν οι γενοκτονίες των Ποντίων και Αρμενίων. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η κατάσταση ήταν τεταμένη, καθώς η Θράκη βρίσκονταν διαιρεμένη μεταξύ Βουλγαρίας και Τουρκίας, με περίπου 300.000 Έλληνες να ζουν στα εδάφη της Ανατολικής Θράκης.

Η επιθυμία των Τούρκων για τον εκτουρκισμό της περιοχής οδήγησε σε αυστηρές πολιτικές εθνοκαθαρτικού χαρακτήρα. Από την Κυριακή του Πάσχα, 6 Απριλίου 1914, οι διωγμοί των Ελλήνων επιταχύνθηκαν, με εκατοντάδες οικογένειες να εκδιώκονται βίαια, ενώ οι επικριτικές φωνές για την κατάσταση δεν άργησαν να εκφραστούν στον τύπο της εποχής.

Η κατάσταση αυτή οδήγησε σε μαζικές εκδιώξεις, με τις τοπικές αρχές να επιβάλλουν σφοδρές πιέσεις στους Έλληνες κατοίκους. Πολλοί από αυτούς υποχρεώθηκαν σε φυγή, βρίσκοντας τον εαυτό τους να χάνει τις ρίζες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, σε μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Η Ζωή και η Μνήμη

Η γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης, όπως έδειξαν και περισσότεροι μελετητές και σύγχρονοι Τούρκοι ιστορικοί, έχει αναγνωριστεί ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η καταγραφή και η ανάδειξή της είναι ζωτικής σημασίας για την ιστορική μας μνήμη, αλλά και για τις μελλοντικές γενιές.

Η διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Η αναγνώριση αυτή θα συμβάλει στην κατανόηση των γεγονότων που βίωσαν οι πρόγονοί μας, ενισχύοντας, συγχρόνως, τις σχέσεις μας με τη γείτονα Τουρκία.

Το Χρέος μας

Η ιστορική μνήμη αφορά όλους μας, κι ειδικά τις νέες γενιές. Η ιστορία των Θρακών, των Ποντίων και των Μικρασιατών είναι δική μας ιστορία. Είναι επιτακτική η ανάγκη να διατηρήσουμε ζωντανές τις μνήμες από τις οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος και να κρατήσουμε αναμμένη την ιερή φλόγα της μνήμης.

Δεν ζητάμε εκδίκηση, αλλά δικαιοσύνη και αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δεσμευόμαστε να αγωνιστούμε για την παγκόσμια αναγνώριση της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού και όλων των Ελλήνων της Ανατολής, σε μία προσπάθεια να τιμήσουμε τους προγόνους μας που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την ταυτότητά μας.

Αιωνία η μνήμη τους. Αθάνατοι.