Εγκαινιάστηκε η Πρωτότυπη Έκθεση Χειροποίητων Φωτιστικών του Κωνσταντίνου Χαντζαρίδη στη Βέροια
Τα εγκαίνια της πρωτότυπης έκθεσης χειροποίητων φωτιστικών του Κωνσταντίνου Χαντζαρίδη πραγματοποιήθηκαν τη Δευτέρα, 7 Απριλίου 2025, στο φουαγιέ της Αντωνιάδειου Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών στη Βέροια.
Η έκθεση, που υποσχέθηκε να προσφέρει στο κοινό μια μοναδική καλλιτεχνική εμπειρία, θα είναι ανοιχτή καθημερινά από τις 3 μ.μ. έως τις 9 μ.μ., έως και τις 16 Απριλίου. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ύφος του νεαρού δημιουργού, ο οποίος μόλις 21 ετών, παρουσίασε για πρώτη φορά τα έργα του στο κοινό.
Τα χειροποίητα φωτιστικά του Χαντζαρίδη διακρίνονται για τη βιομηχανική τους αισθητική, συνδυάζοντας αλυσίδες, ακατέργαστα μεταλλικά υλικά, ξύλο και γυαλί σε πρωτότυπες συνθέσεις φωτισμού. Ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ανατρεπτικά την καθημερινότητα, μεταμορφώνοντας κοινά αντικείμενα σε έργα τέχνης με λειτουργικό χαρακτήρα. Μέσα σε αυτό τον κόσμο βιομηχανικής αισθητικής, ο Χαντζαρίδης δημιουργεί φωτιστικά όπου το ωμό μέταλλο συναντά το φως, προσφέροντας μια εναλλακτική προσέγγιση στην τέχνη και το σχεδιασμό.
Η έκθεση προσφέρει μια ξεχωριστή ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει πώς το φως μπορεί να μετατραπεί σε γλυπτό, ενώ η αλυσίδα, που συνήθως συμβολίζει τη δέσμευση ή τη δύναμη, αποκτά νέο καλλιτεχνικό νόημα.
Ο Κωνσταντίνος Χαντζαρίδης, που ζει και εργάζεται στη Βέροια, δηλώνει ότι η τέχνη των εικαστικών του προσφέρει διέξοδο και ψυχοθεραπεία από τις προκλήσεις της καθημερινότητας. Όπως αναφέρει, η ενασχόλησή του με τη συγκεκριμένη τεχνική ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια με έναν φίλο του, και πέρυσι, μετά από ένα διάλειμμα, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον του, επικεντρωμένο γύρω από τις αλυσίδες.
Η φιλοσοφία του βασίζεται στον σεβασμό προς την πρώτη ύλη: τίποτα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο. Χρησιμοποιώντας υλικά όπως σκραπ, σίδερα, μέταλλα, ξύλα και μπουκάλια, δημιουργεί φωτιστικά που συνδυάζουν τη δύναμη της ακατέργαστης ύλης με την ευαισθησία του φωτός. Ιδιαίτερη θέση στο έργο του καλλιτέχνη έχει η αλυσίδα, έναν υλικό που παραδοσιακά συνδέεται με την κίνηση και τη δύναμη. Μέσα από πειραματισμούς, αποσκοπεί στο να αποδώσει στα έργα του μια αίσθηση κίνησης, παρά τη στατικότητα του υλικού.
Στο μέλλον, φιλοδοξεί να ιδρύσει ένα Μουσείο Αλυσίδας, όπου θα εκτίθενται έργα τέχνης, αγάλματα, έπιπλα και άλλα αντικείμενα, προβάλλοντας την ιστορία και τις δυνατότητες αυτού του υλικού. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο παρελθόν έχει διακριθεί σε σχολικούς διαγωνισμούς ρομποτικής και διαθέτει τεχνικές γνώσεις, επιμελώντας ο ίδιος τα ηλεκτρολογικά μέρη των έργων του.