Το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δράμας κ. Δωρόθεου την Μεγάλη Τρίτη

Αγαπητοί αδελφοί

Στο συναξάρι της σημερινής ημέρας διαβάζουμε ότι «Κατά την Αγία και Μεγάλη Τετάρτη οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας όρισαν να θυμόμαστε την αμαρτωλή γυναίκα, που άλειψε με αρώματα τον Κύριο. Αυτή η εναλλακτική πράξη συνέβη λίγο πριν από το σωτήριο Πάθος Του». Αυτή η αναφορά μας καλεί να αναλογιστούμε το βάθος της μετάνοιας και τη σημασία της ελπίδας στην αμαρτωλή φύση του ανθρώπου.

Η Εκκλησία μας παρουσιάζει μια εντυπωσιακή αντίθεση: του Ιούδα και της Πόρνης, της απελπισίας και της πίστης, της πώρωσης και της μετάνοιας, της προδοσίας και της ευγνωμοσύνης. Αυτή η αντίθεση μας ενθαρρύνει να εξετάσουμε τη δική μας στάση απέναντι στη ζωή και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Η Σημασία της Μετάνοιας

Η μετάνοια μπορεί να θεωρηθεί ως η δίδυμη αδελφή της εγρήγορσης. Η εγρήγορση οδηγεί στη μετάνοια, και η μετάνοια στην εγρήγορση. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει μετάνοια χωρίς εγρήγορση, όπως επίσης δεν μπορεί να υπάρχει εγρήγορση χωρίς μετάνοια. Αυτή η αλληλεπίδραση είναι θεμελιώδης για την πνευματική μας ανάπτυξη.

Είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι η μετάνοια δεν είναι απλώς μια απλή μεταμέλεια ή μια τυπική αναγνώριση ενός λάθους. Αντίθετα, η μετάνοια συνιστά μια **βαθιά αλλαγή νοός**, μια **μεταστροφή ζωής**, μια **μεταβολή στόχων** και μια **επαναξιολόγηση προτεραιοτήτων**. Είναι μια εσωτερική διαδικασία που οδηγεί σε αναγέννηση.

Η Εσωτερική Αναγέννηση

Η ειλικρινής μετάνοια γεννά το μίσος και την αποστροφή προς την αμαρτία και οδηγεί τον άνθρωπο σε μια **εσωτερική αναγέννηση**. Ο μετανοημένος άνθρωπος είναι πράγματι «νέος» άνθρωπος, έχοντας κηρύξει αδυσώπητο πόλεμο κατά του αμαρτωλού παρελθόντος του και προσβλέποντας με ελπίδα στο έλεος, την αγάπη και τη συγχωρητικότητα του φιλάνθρωπου Θεού.

Η σωτηρία της Πόρνης είναι ένα αναμφισβήτητο παράδειγμα της δύναμης της μετάνοιας, καθώς σώθηκε γιατί μετάνιωσε ειλικρινά. Αντίθετα, ο Ιούδας χάθηκε λόγω της ραθυμίας και της αμετανόητης στάσης του. Η Πόρνη δεν έχασε ποτέ την ελπίδα της, ενώ ο Ιούδας πάτησε την ελπίδα του πάνω στο χρήμα, στην αργυρία και όχι στον Χριστό.

Ο Κίνδυνος της Φιλαργυρίας

Ο πλούτος είναι γνωστό ότι είναι ο πιο άπιστος φίλος. Το αντάλλαγμα της προδοσίας του Ιούδα ήταν τριάντα αργύρια, ποσό λιγότερο από ό,τι απαιτείται για την αγορά ενός γαϊδουριού! Αυτή η πραγματικότητα αποδεικνύει το πώς η φιλαργυρία μπορεί να τυφλώσει τον άνθρωπο.

Ας διατηρήσουμε πάντα στο μυαλό μας την ανάγκη να μην προδώσουμε τον Κύριό μας και τους συνανθρώπους μας. Η πνευματική μας εγρήγορση και η ειλικρινής μετάνοια είναι τα κλειδιά για μια ζωή γεμάτη ελπίδα και σωτηρία.