Η Ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στο Συνέδριο της IUSY στην Πρίστινα

Στην ομιλία του, που απηύθυνε σε νέες και νέους, σοσιαλιστές και δημοκράτες από όλο τον κόσμο, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου έκανε αναφορά στη συμβολική σημασία της Πρίστινα, μιας πόλης που, όπως είπε, «κουβαλά τον πόνο, αλλά και τη νέα ελπίδα». Ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπογράμμισε την ανάγκη να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις αξίες του σοσιαλισμού, όπως η ισότητα, η κοινωνική δικαιοσύνη, η συμμετοχική δημοκρατία και ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ο κ. Παπανδρέου άσκησε έντονη κριτική στον παγκοσμιοποιημένο και ανεξέλεγκτο καπιταλισμό, τονίζοντας ότι αυτή η δύναμη διαλύει το κοινωνικό συμβόλαιο, διευρύνει τις ανισότητες και υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς. Επιπλέον, τόνισε ότι η συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας στα χέρια των λίγων επιδεινώνει τη κατάσταση της κοινωνίας μας. Επίσης, επεσήμανε την καθυστέρηση που είχαν οι σοσιαλδημοκράτες να αντιδράσουν σε αυτές τις εξελίξεις και τόνισε την ανάγκη υιοθέτησης μιας νέας, τολμηρής στάσης.

Επιπλέον, έκανε αναφορά στην ανησυχητική άνοδο της άκρας δεξιάς, που εκμεταλλεύεται τους φόβους και την ανασφάλεια των πολιτών, προσφέροντας ψεύτικες λύσεις και στοχοποιώντας τις πιο ευάλωτες ομάδες, όπως τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τις μειονότητες. Όπως σημείωσε, η πραγματική τους agenda εξυπηρετεί τα συμφέροντα εξουσίας και πλούτου. «Είμαστε ενάντια στο σύστημα – όχι ενάντια στη δημοκρατία», υπογράμμισε. «Θέλουμε να ελευθερώσουμε τη δημοκρατία από τα συμφέροντα που την έχουν αιχμαλωτίσει. Θέλουμε αγορές που να υπηρετούν τον άνθρωπο, όχι άνθρωπο που να υπηρετεί τις αγορές».

Στην συνέχεια, ο Γιώργος Παπανδρέου κάλεσε τους νέους να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στη μεταμόρφωση του κόσμου. Τους προέτρεψε να συνδυάσουν τον ρεαλισμό με την αξιακή καθαρότητα, να επαναφέρουν τη δημοκρατία ως καθημερινή πράξη συμμετοχής, και να προσδώσουν πολιτικό περιεχόμενο στην ελπίδα και το ήθος. Αναφέρθηκε σε διεθνή πρότυπα όπως οι Νέλσον Μαντέλα και Κλέμεντ Άτλι, επισημαίνοντας ότι η γενιά των σημερινών νέων είναι ίσως η τελευταία που μπορεί να προλάβει την οικολογική και κοινωνική κατάρρευση του πλανήτη.

Κλείνοντας, κάλεσε τη νέα γενιά σοσιαλιστών να «σταθούν υπέρ της Γης, υπέρ των προσφύγων, υπέρ των μελλοντικών γενιών». Υπογράμμισε την επιθυμία τους να μείνουν στην Ιστορία όχι για τη διαχείριση της κρίσης, αλλά για τη μεταμόρφωση του κόσμου – με θάρρος, αξίες, συντροφικότητα και φλόγα.